Dyrektor |
Włodzimierz Paliński |
Z-ca dyrektora |
Anna Czerwińska- Kopcińska Mariusz Michałowski |
Rozpoczęcie roku szkolnego |
1 września 2016 r. |
Inauguracja Sportowego Roku Szkolnego | 16 września 2016 r. |
Dodatkowy dzień wolny od zajęć dyd-wych | 22 września 2016 r. |
Dzień Edukacji Narodowej, Święto Szkoły, Ślubowanie klas I | 14 października 2016 r. |
Dodatkowy dzień wolny od zajęć dyd-wych | 31 października 2016 r. |
Wszystkich Świętych | 1 listopada 2016 r. |
Święto Niepodległości |
11 listopada 2016 r. |
Zimowa przerwa świąteczna |
23 grudnia- 31 grudnia 2016 r. |
Święto Trzech Króli | 6 stycznia 2017 r. |
Ferie zimowe |
23 stycznia - 5 lutego 2017 r. |
Wiosenna przerwa świąteczna | 13 kwietnia - 18 kwietnia 2017 r. |
Święto pracy | 1 maja 2017 r. |
Dodatkowy dzień wolny od zajęć dyd-wych | 2 maja 2017 r. |
Święto Konstytucji 3 Maja | 3 maja 2017 r. |
Dzień Dziecka | 1 czerwca 2017 r. |
Boże Ciało | 15 czerwca 2017 r. |
Dodatkowe dni wolne od zajęć dyd-wych. | 16 czerwca 2017 r. |
Zakończenie zajęć | 23 czerwca 2017 r. |
1. Nadzór pedagogiczny nad szkołą sprawuje Warmińsko - Mazurskie Kuratorium Oświaty.
2. W szkole uczy się 513 uczniów.
3. W szkole pracuje 43 nauczycieli i 11 pracowników administracyjno- obsługowych.
4. Szkoła dysponuje:
- 25 salami lekcyjnymi
- 2 pracowniami komputerowymi z dostępen do Internetu
- salą gimnastyczną
5. W szkole funkcjonuje:
- świetlica
- stołówka
- gabinet pomocy przedmedycznej
- gabinet terapii pedagogicznej i logopedii
- miejsce zabaw z Ogólnopolskiego Programu "Radosna Szkoła"
6. Szkoła zapewnia:
- naukę języka obcego od 1 klasy
- opiekę pedagoga
- opiekę logopedy
- bogatą ofertę zajęć pozalekcyjnych
Publiczna Sześcioletnia Szkoła Podstawowa im. generała Józefa Bema w Suszu jest placówką , której oficjalne otwarcie nastąpiło 1 września 1945 roku.
Do obwodu szkolnego należą: miasto Susz i miejscowości: Adamowo, Bałoszyce Małe, Boleszów, Bronowo, Brusiny, Brusiny Małe, Emilianowo, Emilianowo – Róża, Fabianki, Januszewo, Jawty Małe, Karolewo, Michałowo, Nipkowie, Olbrachtowo, Olbrachtówko, Różnowo, Stawiec, Ulnowo, Zieleń.
11 października 1970 roku nadano Szkole Podstawowej w Suszu imię patrona – generała Józefa Bema, a Komitet Rodzicielski ufundował sztandar. W 2006r. podczas obchodów 60 – lecia szkoły rodzice i uczniowie przekazali szkole nowy sztandar.
W roku szkolnym 2013/14 uczęszcza do niej 513 uczniów, którzy uczą się w 24 oddziałach. Średnia ilość uczniów w oddziale 21,4. W szkole pracuje 43 nauczycieli i 11 pracowników administracji i obsługi.
Szkoła mieści się w 3 budynkach.
W budynku nr 1 odbywają się zajęcia dla klas IV – VI. Mieszczą się w nim 2 sale komputerowe, świetlica, stołówka, sklepik szkolny, radiowęzeł, biblioteka z czytelnią, gabinet logopedyczny, gabinet pedagoga, sekretariat , gabinet dyrektora i z-ca dyrektora, pokój nauczycielski i 16 sal lekcyjnych. W dwóch klasach są tablice interaktywne , w 12 salach znajdują się projektory multimedialne, komputery i ekrany, w 8 salach są telewizory i DVD.
W budynku nr 2 uczą się dzieci z klas I-III. Jest w nim 9 sal lekcyjnych, miejsce zabaw, sala do zajęć dydaktyczno – wyrównawczych, gabinet pielęgniarki, pokój nauczycielski, szatnie dla uczniów. W każdej klasie jest komputer, 7 sal lekcyjnych jest wyposażonych w projektor multimedialny i ekran, w każdej klasie jest telewizor i DVD oraz magnetofon. We wszystkich salach lekcyjnych są nowe stoliki i krzesła , a w pięciu nowe meblościanki.
Trzeci budynek to sala gimnastyczna, w której odbywają się zajęcia wychowania fizycznego dla klas I-III. Zajęcia wychowania fizycznego dla uczniów klas IV-VI odbywają się w hali Centrum Sportu i Rekreacji , która usytuowana jest obok szkoły. Uczniowie klas I-VI mogą , podczas zajęć wychowania fizycznego , korzystać z kompleksu boisk Orlik, boiska na plaży miejskiej ( oba boiska znajdują się w pobliżu hali sportowej , niedaleko szkoły), placu zabaw na plaży miejskiej oraz boiska szkolnego. Za szkołą znajduje się park .
Wyposażenie jest wystarczające do realizacji podstawy programowej i przyjętych w szkole programów nauczania.
W środę 1 września o godz. 900 na boisku szkolnym odbyło się uroczyste rozpoczęcie Nowego Roku Szkolnego 2010/2011 z udziałem zaproszonych gości.
Pedagog szkolny
Godziny przyjęć pedagogów w roku szkolnym 2018/2019
Ilona Staręga |
|
przyjmuje w gabinecie pedagoga w budynku SP | |
Dzień | Godziny przyjęć |
Poniedziałek |
830 - 1130 |
Wtorek |
830 - 1130 |
Środa |
730 - 1230 |
Czwartek |
850 - 1130 |
Piątek |
900-1130 1230 - 1300 |
|
|
przyjmuje w budynku Gimnazjum w gabinecie nr 14 | |
Dzień | Godziny przyjęć |
Poniedziałek |
800 - 1240 1325 - 1420 |
Wtorek |
730 - 1240 |
Środa |
1120 - 1240 |
Czwartek |
1100 - 1240 1325 - 1420 |
Piątek |
800 - 1200 |
Na przejętych terenach adaptują się władze polskie, które 1 lipca 1945 roku przeprowadzają spis ludności. Wykazuje on w Suszu obecność 484 mieszkańców, w tym 72 dzieci w wieku szkolnym. W tej sytuacji powołanie do życia placówki oświatowej staje się jednym z najważniejszych celów utwierdzania tych ziem, w kształtujących się, choć przecież już ustanowionych granicach nowego państwa polskiego.
1 września 1945 roku następuje oficjalne otwarcie polskiej Publicznej Szkoły Podstawowej w Suszu. Pierwszym kierownikiem jest Jan Jastrzębski, któremu pomaga dwoje nauczycieli: Danuta Głowacka i Zygmunt Toniaszewski. Ten rok (1945/1946) uczniowie będą się jednak uczyli w budynku przy ulicy Kościelnej (przedwojennej własności protestanckiej parafii, a obecnym obiekcie Suskiego Ośrodka Kultury w Suszu). Budynki przykościelne nie były bowiem tak zdewastowane jak biały budynek obecnej szkoły.
Pierwsi uczniowie uczyli się w zupełnie innym miejscu, bez podręczników i zeszytów, a wywołane trudnościami gospodarczymi lub także politycznymi nieporozumienia zmuszają kolejnych kierowników szkoły do rezygnacji z prowadzenia placówki. Odnotował to nawet kronikarz, który zapisał, że "wobec napotykanych trudności organizacyjnych i braku zrozumienia ze strony burmistrza, dyrektorzy rezygnowali i wyjeżdżali". Zmiany personalne przynoszą w końcu porozumienie z władzami miasta, co owocuje coraz bardziej efektywnymi działaniami na rzecz poprawy warunków uczącej się młodzieży. W kolejnym roku szkolnym (1946/1947) pracuje już 7 nauczycieli i kierownik. Powiększa się też liczba uczniów do 334 osób. Do naszej miasta przyjeżdżają wowczas różni ludzie.
{mosmap width='700'|height='600'|lat='53.715143'|lon='19.335692'| zoom='16'|mapType='Normal'|text='Szkoła Podstawowa w Suszu'|tooltip='ul.Piastowska 5, 14-240 Susz'| marker='1'|align='center' }
NASZ PATRON
Generał Józef Zachariasz Bem
Generał Józef Bem chlubnie zapisał się w kartach historii poprzez swe czyny przeszedł do legendy jako
bohater Polski i Węgier.
Jest przykładem patrioty, który poświęcił swe życie sprawie wolności Ojczyzny.
Za granicą cieszył się sławą bohaterskiego wodza, który stanął na czele powstańców węgierskich, by przewodzić im w walce o niepodległość.
Zachariasz Józef Bem urodził się 14 marca 1794 r. w Tarnowie, mieście leżącym w Galicji, prowincji, która po pierwszym rozbiorze Polski weszła w skład Cesarstwa Austriackiego.
Walki narodu polskiego o wyzwolenie, prowadzone głównie przy boku Napoleona I zostały uwieńczone utworzeniem, na mocy traktatu w Tylży 1807 r., małego państwa zwanego Księstwem Warszawskim. Wówczas rodzice Bema przenieśli się z Tarnowa do Krakowa. Tam odebrał on podstawowe wykształcenie oraz uczęszczał do Gimnazjum św. Anny.
W 1809 r. mając zaledwie 15 lat wstąpił Bem jako kadet do armii Księstwa Warszawskiego. Kariera jego była błyskawiczna, po półrocznej nauce otrzymał szlify oficerskie podporucznika. Awansował na porucznika artylerii I klasy i w tym stopniu odbył kampanię napoleońską w 1812 r. walcząc na północnym skrzydle wielkiej armii cesarskiej w korpusie MacDonalda.
W armii Królestwa Polskiego
Po upadku Napoleona decyzją Kongresu Wiedeńskiego 9 maja 1815 r. zostało utworzone Królestwo Polskie z okrojonych ziem byłego Księstwa Warszawskiego. Józef Bem wstąpił do czynnej służby w armii Królestwa, gdzie powierzono mu wykłady w Szkole Zimowej Artylerii. Ponieważ w tym czasie wynaleziono nowy rodzaj rakiet, Bem prowadził doświadczenia nad wykorzystaniem ich w akcjach bojowych. Wyniki tych badań zostały opublikowane w pracy Bema pt. "Uwagi o rakietach zapalających" opatrzonej jego własnoręcznymi rysunkami. Osiągnięcia Bema w tej dziedzinie znalazły praktyczne zastosowanie przy produkcji pierwszych pocisków rakietowych. Bem nie pozostawał obojętny wobec konspiracyjnej działalności, był członkiem loży głównej Wolnomularstwa Narodowego, a po rozwiązaniu tej organizacji, należał do Narodowego Towarzystwa Patriotycznego .Po wykryciu spisku 1822 r. Bem został aresztowany, skazany na degradację i rok więzienia. Dzięki interwencji gen. Bontempsa u ks. Konstantego wyrok został uchylony, Bem pozostał przeniesiony karnie na prowincję z zachowaniem posiadanych godności wojskowych. Na własną prośbę został zwolniony z wojska i powrócił do Galicji, gdzie podjął się administracji dóbr F. Potockiego w Brodach. W związku z tą pracą interesował się maszynami parowymi myśląc o ich zastosowaniu w przemyśle krajowym. Efektem tych zainteresowań była praca pt. "O machinach parowych".
Udział w Powstaniu Listopadowym
Na wieść o wybuchu Powstania Listopadowego, skierowanego przeciwko Rosji, Józef Bem podążył do Królestwa. Przybył do Warszawy 10- marca 1831r. wstępując w szeregi walczących. Został mianowany majorem i dowódcą 4. baterii lekkokonnej. Na jej czele zapisał się chlubnie w dziejach powstania1831 r. pod Iganiami i Ostrołęką. Awansował na pułkownika, otrzymał Złoty Krzyż Virtuti Militari, następnie awansował na generała brygady. Do końca pozostał najgorliwszym przeciwnikiem kapitulacji i zwolennikiem działań zaczepnych. Jednakże w dowództwie powstania przeważały siły niechętne kontynuowaniu walki, które dość szybko doprowadziły do kapitulacji i położyły kres powstaniu.
Emigracja w Paryżu
Po upadku powstania większość powstańców między nimi gen. Józef Bem opuściła Polskę udając się do Francji. Na emigracji w Paryżu Bem stanął po stronie obozu ks. Adama Czartoryskiego. Z tego okresu pochodzi wiele prac jego autorstwa m.in. "O powstaniu narodowym w Polsce" gdzie Bem dokonuje oceny powstania 1831 r. oraz daje program przyszłej walki. Z dokumentów osobistych zasługują na uwagę zachowane w oryginale listy gen. Józefa Bema.
Udział w węgierskiej Wiośnie Ludów
W okresie Wiosny Ludów, która szerokim zrywem rewolucyjnym ogarnęła podbite kraje monarchii habsburskiej, gen. Bem udał się do walczącego Wiednia. Tam przygotował i prowadził obronę miasta przed atakami wojsk habsburskich.
Po kapitulacji Wiednia udał się na ogarnięte powstaniem Węgry, gdzie przekazano mu naczelne dowództwo Siedmiogrodzie. Po zreorganizowaniu rozbitej armii w błyskawicznej ofensywie (od 23 grudnia 1848 r. do 20 marca 1849 r.) wyparł zupełnie wojska austriackie z Siedmiogrodu. Najsłynniejsza batalia rozegrała się pod Sybinem, gdzie Bem stawił zwycięsko czoła połączonym siłom Austrii i Rosji. Zdobycie Sybinu uzyskane dzięki umiejętnej strategii Bema zadecydowało o opanowaniu całego Siedmiogrodu. Zwycięska bitwa stała się tematem "Panoramy Siedmiogrodzkiej" powstałej w 1897 r. dla uczczenia 50 rocznicy węgierskiego powstania narodowego, zrealizowana przez polskich i węgierskich artystów. W głównej scenie występował generał Józef Bem jako naczelny wódz armii siedmiogrodzkiej. Panorama ta została pocięta na fragmenty, które uległy rozproszeniu i zagubieniu i są kompletowane przez tarnowskie muzeum.
W Siedmiogrodzie zdobył Bem wielką popularność nie tylko wśród Węgrów, ale i skłóconych z nimi Serbów i Rumunów. Tam też nadano mu przydomek Ojczulka Bema, który przeszedł na Węgrzech do legendy.
Wiosną 1849 r. gdy na Węgry wkroczyła interwencyjna armia rosyjska cara Mikołaja I pod dowództwem gen. Paskiewicza, losy wojny zupełnie się odwróciły. Korpus Bema cofał się z wolna przed 70 tysięczną armią austriacko-rosyjską. W ostatniej fazie powstania powierzono Bemowi naczelne dowództwo armii węgierskiej. Mimo entuzjazmu Bema, który niezrażony przegraną na nowo rozpoczął organizować wojsko, nie udało się uratować powstania. Kapitulacja gen. Görgeya pod Vilagos 13 sierpnia 1849 r. położyła kres poczynaniom rewolucyjnym.
Pobyt w Turcji
Po upadku rewolucji gen. Józef Bem z resztkami wojsk przekroczył granicę turecką. W Turcji zdecydował się przyjąć islam, aby otworzyć sobie drogę do armii tureckiej. Niewiele jednak mógł zdziałać służąc w armii tureckiej w randze marszałka, gdyż rząd turecki pod naciskiem Austrii i Rosji został zmuszony do rozproszenia emigrantów. Gen. Józef Bem został przeniesiony do Aleppo (obecnie w Syrii) gdzie zmarł 10 grudnia 1850 r. wskutek febry.Gen. Józefa Bema pochowano w Aleppo na wojskowym cmentarzu muzułmańskim Dżebel el Isam.
Powrót na Ojczyzny łono
Z Aleppo przewieziono z należytymi honorami jego prochy do rodzinnego Tarnowa, gdzie złożono je 30 czerwca 1929 r.w mauzoleum zaprojektowanym przez arch. inż. A. Szyszko-Bohusza.
Tarnów - rodzinne miasto Bema jest w szczególny sposób związane z Generałem. W Muzeum Okręgowym gromadzone są wszelkie pamiątki po bohaterze, który tak dumnie rozsławił imię Polski poza jej granicami. Pamięć wielkiego syna uczciło miasto wznosząc mu pomnik (projektu Bogdany Drwal i Stefana Niedorezo), który został odsłonięty 11 maja 1985 r. przy ul. Wałowej.